Zoals hier al verklapt, kreeg ik van ons allerliefste Kelly een stokske van de #blogestafette. Een opdracht dus, maar wel een heel leuke, waarin ik vijf curieuzeneuze vragen beantwoord, om vervolgens de fakkel stok door te geven aan drie andere gelukkigen.
Kelly smeet er nog wat extra vragen bij ook. En aangezien vragen zonder antwoord nogal dikke partypoepers zijn: hier de antwoorden!
Wat eet je meestal als ontbijt?
Euhm, ontbijt, wat is dat? Kidding. Ik probeer wel, maar het totaal-geen-ochtendmens in mij durft er al eens voor zorgen dat mijn ontbijt bestaat uit een inderhaast meegegrabbelde banaan die ik op de trein verorber. Of een pakske Petit Dejeuner koekskes. Heb ik iets meer tijd (lees: 2 minuten), dan werk ik me verder door mijn Herbalife shake-doos. Dat ligt qua voedingswaarde toch al wat beter. Maar ik ga daar toch geen tweede doos meer van kopen peins ik. Een vloeibaar ontbijt is ni aan mij besteed. Heb ik nog iets meer tijd (lees: 5 minuten) en heeft Het Patatje niet toevallig het laatste boke opgegeten die ochtend, dan smeer ik mezelf iets voor op de trein. Choco. Of speculaaspasta. Of een schelleke kaas. Whatever catches my sleepy eye.
Guilty pleasure: mijn bureau is RECHT boven een Delhaize Proxy. Dus als ik met een rommelende maag daar aankom, bestaat mijn ontbijt al wel eens uit een duo (eentje is geentje) koffiekoeken of croissants. Nomnom.
En altijd koffie. Al-tijd. To get the juices flowing.
bron: unsplash.com
Wat is uw favoriete vegetarische gerecht?
Ik heb er wel een aantal. In geen enkel zit tofu of quorn. Dat blijkt gewoon mijn ding niet. Mensen die er van overtuigd zijn dat ze dat lekker kunnen klaarmaken, mogen mij altijd nekeer laten proeven, maar bij ons thuis hebben we de moed opgegeven.
In de categorie ‘comfort food’ laat de ‘canneloni met ricotta & spinazie met een pittig tomatensausje’ de concurrentie ver achter zich. Het is het enige veggie gerecht dat al in Het Lief zijn repertoire zat toen ik hem leerde kennen. Voordeel: als hij zich daar nekeer aan smijt, dan is dat meteen voor drie ovenschotels tegelijk en vliegen er een hoop eenmansporties in de diepvries. Imagine: een vredig slapend Patatje, een zetel met dekentjes en kussens, een afstandsbediening en mijn beste vriend Kobo, een glas wijn en een *ping* in luttele minuten dampend warm bord canneloni. Aaah… me-time!
In de categorie ‘indulgence’: Witte asperges op z’n Vlaams. I kid you not: tijdens het aspergeseizoen moet er hier minstens één keer in de week asperges gegeten worden. Moet! Want ik ben daar zot van. En vaak is dat dan met een eitje, peterselie en boter. En een homp brood met wat grof zout op. *kwijl* ik tel alweer af. En dat seizoen is altijd veel te snel weer om.
In de categorie ‘slaatjes’… hmm… iets moelijker wegens veel keuze… maar toch het slaatje met vijgen uit de oven. Die vijgen worden dan opengesneden en voorzien van een royale toef mascarpone (met een beetje room en honing onder) en amandelschilfers. De niet-veggie versie is met gerookte ham, maar ik vind het even lekker zonder. Zeker als de sla uit eigen hof komt!
In de categorie… euhm… buiten categorie: portobello burgers. Met royaal veel smeltkaas. Omdat kaas alles nog lekkerder maakt.
En voor de lunch stap ik hier regelmatig de broodjeszaak buiten met een ‘Rital’: gegrilde aubergine en courgette, zongedroogde tomaatjes, rucola, parmezaan,… Dat is gewoon zomer op een broodje, welk seizoen het ook is.
Welke cocktail MOET ik eens proeven?
Hmm… goeie vraag. Ik ben persoonlijk niet zo’n zoetebek als het op cocktails aankomt. Liever iets zuurder of bitter. Gin Tonic gaat er altijd in. Altijd. Bij gelegenheid soms zelfs wat teveel. Mojito ook, als die tenminste niet te zoet is. Balance is everything. Maar als puntje bij paaltje komt zijn er best veel cocktails die ik kan smaken 🙂
Hoe groen zijn uw pumps eigenlijk?
Ze zijjn alleszins niet vegan. Bij tijden wel vegetarisch. Indien mogelijk eco, bio en fairtrade (toch als ik de inkopen doe). Ze zijn zuinig op vuilzakken. Wat hier niet meer van nut is wordt doorgeven of naar de Geefwinkel gebracht. Wat recycleerbaar is, belandt in één of andere gekleurde zak. Boosdoener: pampers. Het Lief zag herbruikbare luiers niet zitten, temeer omdat ze die in de kribbe niet aanvaarden. Misschien dat ik binnenkort nog eens een poging waag. Het Patatje is amper 14 maanden maar gaat graag (en meestal succesvol) op het potje dus dat spaart al wat uit. (Vroeger slaagde ze er al wel eens in om twee of drie pampers te vullen tussen het opstaan en het vertrekken naar de kribbe. Nu zetten we ze bij de luierwissel op het potje en doet ze daar vrij dikwijls al een nummerke twee zodat we meteen een pamper uitsparen. Hoera!). We gebruiken we wasbare ‘poepedoekskes’ van Cheeky Wipes en daar is Het Lief zelf ook fan van (ik ben dan ook diegene die wast).
Ze zijn in een steeds betere staat van bewustwording. Ik lees veel over (mensen die) zuiniger omspringen met zaken en het verminderen van de ecologische voetafdruk. Niet dat ik hier direct een composttoilet in de tuin ga placeren, maar ik heb op enkele jaren tijd, telkens met kleine stapkes, toch al wel wat veranderd aan mijn leefpatroon. En soms kan ik zelfs Het Lief overtuigen. En zonder de bemoeial uit te hangen, probeer ik ook mensen rondom mij bewust te maken van de impact van hetgeen ze wel of niet doen. Stel ik groenere alternatieven voor.
Waarom heb je je dochter de naam gegeven die ze heeft?
Over een moeilijke vraag gesproken! Eigenlijk was dat een naam waar we het vrij snel over eens waren. Ik stelde wat namen voor, Het Lief schrapte en stelde wat anders voor… Mocht Het Patatje een jongetje geweest zijn, zou de discussie heel wat moeilijker geweest zijn omdat ik daar vooral weet wat ik niet wil, maar niet echt wat ik wél wil. Mocht er dus ooit een nummerke 2 komen en mocht dat nummerke twee op de echo een flieterke vertonen, gaan dat hier nog hersenbrekers worden.
En nu het leukste deel: “fetch the stick”! Jullie mogen dus allemaal de pieren uit de neus gaan vragen bij
* tromgeroffel*
Groene pumps 